مدل سازی توسعه شهری با تلفیق اتوماسیون سلولی(ca) و روش میانگین وزن دار ترتیبی (owa) (مطالعه موردی کلان شهر شیراز)

گسترش بی رویه اراضی شهری از مهمترین مسائل و معضلات برای مدیران و برنامه ریزان شهرها محسوب می شود و در این بین، شناسایی و پیش بینی نحوه گسترش شهرها می تواند در پایش و مدیریت کاربری های مختلف شهری مفید واقع شود. در تحقیق حاضر با ترکیب اتوماسیون سلولی و مفاهیم روش میانگین گیری وزندار ترتیبی(owa)، مدلی ساده و در عین حال قدرتمند جهت مدلسازی توسعه شهری ارائه می گردد. از آنجاییکه در منابع علمی داخلی از ترکیب مدلهای پویا با روش های تصمیم گیری چند معیاره، در مسائل شهری و بخصوص گسترش شهرها کمتر استفاده شده است، بنابراین ارزیابی قابلیت استفاده از این مدل ها می-تواند گامی در جهت بهبود مدلسازی توسعه شهری مبتنی بر تکنیک ca محسوب شود. روش اتوماسیون سلولی با وجود قابلیت-هایی که در زمینه مدلسازی فرآیند های مکانی دارد، در لحاظ کردن عدم قطعیت موجود در پدیده های طبیعی با مشکلات اساسی مواجه است. از طرف دیگر، روش میانگین گیری وزندار ترتیبی با ارائه یکسری کمیت سنج های فازی و تولید سناریوهای مختلف برای شرایط مختلف، پدیده های غیر قطعی را کنترل می نماید. در این تحقیق، مدل تلفیقی حاصل از ترکیب دو روش ذکر شده، برای مدلسازی توسعه شهر شیراز بین سال های 1383 تا 1388 مورد استفاده قرار گرفته است. مقایسه ی نتایج حاصل از تحقیق با واقعیت نشان می دهد، بهترین سناریوی بکار گرفته شده در مدل می تواند با دقت 78% پیکسل هایی که در فرآیند توسعه شرکت می-کنند را شناسایی کند در حالی که روش ca بدون تلفیق با owa، با دقت 74% پیکسل های مورد نظر را شناسایی می کند.